لحظه ها را هراسان می شمرم
چه شتابان به سوی پایان می روند
ای کاش
آنقدر محکم در آغوشم می گرفتی
که هیچ زمانی نتواند مرا با خود ببرد....
دلتنگ تو ام که نیستی
و جایی که نیستم
گمشده در میان تمام نیست ها
بودها را خواب می بینم:
بودیم
با درختان بلند تبریزی
و گل های سپید چای
دستان خسته ات بود
و شادی های کودکانه ام
عطر بهار نارنج بود
و گل های همیشه بهار
...
آه ای کاش
همیشه بهار بود!